.
Uit de voordrachten GA 34 GA 52 GA 53 GA 54 GA 55 GA 56 GA 57 GA 58 GA 59 nam ik de uitspraken van Rudolf Steiner over het fysieke lichaam. .
Omdat Steiner bij zijn uitleg van de dingen vaak ‘het ene op het andere betrekt’, in ‘tegenstellingen’ de verschillen probeert duidelijk te maken waardoor het ‘wezenlijke’ eruit springt, voegde ik de uitspraken uit GA 34; GA 52; GA 53; GA 54; GA 55; GA 56; GA 57; GA 58; GA 59 over het fysieke lichaam samen met die over etherlijf.
En ook voor het astraallijf: GA 34; GA 52; GA 53; GA 54; GA 55; GA 56; GA 57; GA 58; GA 59
Die Erkenntnis der Seele und des Geistes
Kennis van ziel en geest
Voordracht 3, Berlijn, 24. oktober 1907
Die Erkenntnis der Seele und des Geistes
Kennis van ziel en geest
Blz. 74
Von Seele oder Astralleib kann man erst sprechen, wenn zu dem, was äußerlich vorgeht, im Innern ein neues Ereignis, eine neue Tatsache hinzukommt, wenn auf einen Stoß oder Druck Schmerz oder ein anderer Reiz hinzukommt, etwas, was als Freude erlebt wird. Das, was ein Wesen zum Seelenwesen macht, sind nicht die Äußerungen, die es nach außen kundgibt, sondern die Vorgänge, die es in seinem Innern erlebt. Erst wo die Empfindung anfängt, wo das Leben sich innerlich umwandelt in Lust und Leid, wo irgendein Gegenstand draußen nicht bloß eine Anziehung ausübt auf irgendein Wesen, sondern wo im Inneren des Wesens ein Erlebnisgegenüber dem äußeren Gegenstand auftritt, erst da können wir von Seele oder Astralleib sprechen.
Van ziel of astraallijf kan je pas spreken, wanneer er, bij wat uiterlijk gebeurt, innerlijk er een nieuw effect is, er een nieuw feit bijkomt; wanneer er na een duw of druk, pijn of een andere prikkel bijkomt, of iets dat als vreugde wordt beleefd. Wat een wezen tot een zielenwezen maakt, zijn niet de uitingen die het naar buiten vertoont, maar de processen die het in zijn innerlijk doormaakt. Pas waar de gewaarwording begint, waar het leven innerlijk wordt omgezet in plezier en verdriet, waar een of ander object buiten, niet alleen maar een aantrekkingskracht uitoefent op een ander willekeurig wezen, maar waar in het innerlijk van dat wezen een beleving t.o.v. dat uiterlijke voorwerp optreedt, dan pas kunnen we van ziel of astraallijf spreken.
Blz. 75
Dann haben wir, wie schon öfter erwähnt, ein viertes Glied, wodurch der Mensch in sich etwas erlebt, was ihn zur Krone der Erdenschöpfung macht, dasjenige, was wir das Ich nennen. Dieses Ich in seiner Wesenheit zu erkennen, ist eine außerordentlich wichtige Sache für alle Erkenntnis. In früheren Vorträgen habe ich darauf aufmerksam gemacht, daß es im ganzen
Dan hebben we, zoals al vaker gezegd, een vierde wezensdeel waardoor de mens iets in zichzelf ervaart dat hem tot de kroon van de aardse schepping maakt, dat wat we het Ik noemen. Om dit Ik in zijn essentie te herkennen, is een uiterst belangrijke zaak voor alle kennis. In eerdere voordrachten heb ik erop gewezen, dat er in ons taalgebied maar één enkel woord is, één enkele naam die zich van alle andere namen onderscheidt.
Umkreis unserer Sprache nur ein einziges Wort, einen einzigen Namen gibt, der sich von allen übrigen Namen unterscheidet. Jeden anderen Gegenstand können Sie mit seinem Namen bezeichnen, die Uhr, den Tisch, das Heft. Nicht können Sie so dasjenige, was das Ich ist, mit seinem Namen bezeichnen. Versuchen Sie einmal zu einem anderen Wesen Ich zu sagen! Sie können nur zu sich selber Ich sagen. Ein jedes Wesen ist für einen anderen ein Du, und für jedes Wesen ist der andere ein Du. Soll der Name des Ich ausgesprochen werden, so muß dieser Name aus dem Innersten des Wesens heraus erklingen. Das haben auch die Religionen, die auf Geisteswissenschaft gebaut waren, empfunden, und deshalb in richtiger Weise gesagt: Hier spricht die Gottheit einen ersten Ton, ein erstes Wort in der menschlichen Seele in ihrer ureigenen Gestalt, und so ist ihnen der Ausdruck für dieses Ich als etwas Heiliges vorgekommen. Sie haben ihn deshalb, weil kein anderer ihn aussprechen kann, weil nur die Seele ihn aussprechen kann, den «unaussprechlichen Namen Gottes» genannt. Was zu späterer Zeit die hebräische Religionslehre mit dem Ausdruck Jahve bezeichnet hat, ist nichts anderes als der Ausdruck für das Ich, das sich selbst in sich bezeichnet. Das ist das vierte Glied der menschlichen Wesenheit
Je kunt elk ander object zijn naam geven, de klok, de tafel, het schrift. Je kunt op deze manier niet met zijn naam aanduiden wat het Ik is. Probeer eens tegen een ander wezen Ik te zeggen! Je kan alleen maar Ik tegen jezelf zeggen. Elk wezen is voor een ander een jij, en voor elk wezen is die ander een jij. Als de naam van het Ik moet worden uitgesproken, dan moet deze naam uit het diepste innerlijk vanuit het wezen opklinken. Religies gebaseerd op spirituele wetenschap hebben dit ook gevoeld, en daarom terecht gezegd: Hier spreekt de godheid een eerste klank, een eerste woord in de menselijke ziel in haar oereigen vorm en zo is in deze religies de uitdrukking voor dit Ik als iets heilig verschenen. Daarom hebben ze, omdat geen andere het kan uitspreken, omdat alleen de ziel het kan uitspreken het de ‘onuitspreekbare naam van God’ genoemd. Wat later de Hebreeuwse religie met de uitdrukking Jahve bestempelde, is niets anders dan de uitdrukking voor dit Ik, dat zichzelf in zichzelf benoemt. Dat is het vierde wezensdeel van de mens.
GA 56/74-75
Niet vertaald
Voordracht 4, München 18 maart 1908 (i.p.v. Berlijn 14 november 1907)
Mann und Weib im Lichte der Geisteswissenschaft
Man en vrouw in het licht van de geesteswetenschap
Blz. 93
Denn das, was man physisch-sinnlich am Menschen sieht, ist der Geisteswissenschaft nur ein Glied der ganzen Wesenheit, der physische Leib. Darüber hinaus unterscheidet Geisteswissenschaft den ätherischen Leib oder den Bildekräfteleib, den der Mensch mit Pflanzen und Tieren gemein hat. Als drittes Glied der menschlichen Wesenheit erkennt sie dasjenige, was Träger ist von Lust und Leid, was da lebt in unseren Empfindungen und Gefühlen, den Astralleib oder Seelenleib, den der Mensch mit den Tieren gemein hat.
Wat men fysiek-zintuiglijk aan de mens ziet, is in de geesteswetenschap maar een onderdeel van het hele wezen van de mens, het fysieke lichaam. Daar boven onderscheidt de geesteswetenschap het etherisch lichaam of vormkrachtenlichaam dat de mens gemeenschappelijk heeft met planten en dieren. Als derde deel van het mensenwezen onderkent ze dat wat de drager is van plezier en verdriet, wat er in onze gewaarwordingen en gevoelens leeft: het astraallijf of zielenlijf dat de mens gemeenschappelijk heeft met de dieren.
Und als viertes Glied wird erkannt dasjenige, was den Menschen erst zum Menschen macht, das Bewußtsein seiner selbst, das Ich. So beschreibt Geisteswissenschaft den Menschen als aus vier Gliedern bestehend.
En als vierde deel wordt gezien wat de mens pas tot mens maakt, het bewustzijn van zichzelf, het Ik. Op deze manier beschrijft de geesteswetenschap de mens, bestaand uit vier wezensdelen.
GA 56/93
Niet vertaald
Voordracht 7, Berlijn 9 januari 1908
Mann, Weib und Kind im Lichte der Geisteswissenschaft
Man, vrouw en kind in het licht van de geesteswetenschap
Blz. 161
Nach der Geisteswissenschaft ist der physische Leib nur ein Kleid der ganzen menschlichen Existenz. Den Ätherleib hat der Mensch gemeinsam mit dem, was lebt als Tier und Pflanze. Der Astralleib, den auch die Tiere haben, umfaßt alles Seelische, vom niedersten Trieb bis hinauf zu den höchsten moralischen Ideen.
Volgens de geesteswetenschap is het fysieke lichaam slecht een omhulsel van de totale menselijke existentie. Het etherlijf heeft de mens gemeenschappelijk met dat wat als dier en plant leeft. Het astraallijf dat ook de dieren hebben, omvat alles wat de ziel betreft, van de laagste drift tot aan de meest hoogstaande morele ideeën.
Die Kraft des Ich hingegen besitzt er nur als Mensch, daher er als die Krone der Schöpfung gelten darf.
De kracht van het Ik daarentegen bezit de mens alleen, vandaar dat hij als kroon van de schepping mag gelden.
GA 56/161
Niet vertaald
Voordracht 9, München s december 1907 (i.p.v. Berlijn 13 februari 1908)
Der Krankheitswahn im Lichte der Geisteswissenschaft
De waan van ziek te zijn in het licht van de geesteswetenschap
Blz. 196-197
Für die Geisteswissenschaft ist das, was uns entgegentritt, nur ein Äußeres. Der menschliche Leib ist ein Glied unter anderen Gliedern der menschlichen Wesenheit, das er gemein hat mit allen andern ihn umgebenden Wesen. Darüber hinaus hat er den Ätherleib, der den physischen Leib wie bei jedem Lebewesen durchdringt, der ein Kämpfer ist gegen den Zerfall des physischen Leibes. Das dritte Glied ist der astralische Leib, der Träger von Lust und Unlust, Freude und Schmerz, Leidenschaft und Begierde, der niedrigsten Triebe sowie der höchsten Ideale. Ihn hat der Mensch nur gemeinsam mit der Tierwelt.
Voor de geesteswetenschap is dat wat we onder ogen komen, slechts iets uiterlijks. Het menselijk lichaam is een deel naast andere delen van het mensenwezen, dat het gemeenschappelijk heeft met andere wezens die hem omringen. Daar bovenuit heeft hij het etherlijf die het fysieke lichaam zoals bij elk wezen dat leeft doordringt, dat een strijder is tegen het verval van het fysieke lichaam. Het derde deel is het astrale lijf, de drager van lust en onlust, vreugde en verdriet, passie en begeerte, de laagste driften alsook de hoogste idealen. Dat heeft de mens alleen samen met de dieren.
Das, wodurch der Mensch die Krone der Schöpfung ist, wodurch er sich unterscheidet von allen Wesen, ist sein Ich. Diese vier Glieder bilden zunächst für unsere Betrachtung den ganzen Menschen. Wir müssen uns aber klar sein, daß alles, was sich unsern Augen sichtbar macht, nichts anderes ist als aus dem Geiste heraus Entstandenes. Kein Materielles gibt es, das nicht ein Geistiges als Grundlage hätte.
Datgene waardoor de mens de kroon van de schepping is, waardoor hij zich onderscheidt van alle wezens, is zijn Ik. Deze vier wezensdelen vormen zo voor onze beschouwing de hele mens. We moeten helder voor ogen hebben dat alles wat voor onze ogen zichtbaar wordt, niets anders is dan vanuit de geest ontstaan. Er is geen stoffelijkheid die niet het geestelijke als basis heeft.
GA 56/196-197
Niet vertaald
Voordracht 10, München 5 december 1907, i.p.v. Berlijn 27 februari 1908
Das Gesundheitsfieber im Lichte der Geisteswissenschaft
Koortsachtig streven naar gezondheid in het licht van de geesteswetenschap
Blz. 213
Das dritte Glied ist der astralische Leib, den er mit den Tieren gemeinschaftlich hat, der Träger von Lust und Leid, von jeder Empfindung und Vorstellung, von Freude und Schmerz, der sogenannte Bewußtseinsleib. Der vierte Teil ist sein Ich, der Mittelpunkt seines Wesens, der ihn zur Krone der Schöpfung macht.
Het derde deel is het astrale lijf dat hij gemeenschappelijk heeft met de dieren, de drager van plezier en leed, van ieder gevoel en elke voorstelling, van vreugde en smart, het zogenaamde bewustzijnslijf. Het vierde deel is zijn Ik, het middelpunt van zijn wezen dat hem tot de kroon der schepping maakt.
GA 56/213
Niet vertaald
Voordracht 14, Berlijn 16 april 1908
Die Hölle
De hel
Blz. 298
Den Träger von Lust und Leid, von Instinkten und Leidenschaften, von auf und ab wogenden sinnlichen Empfindungen nennen wir den astralischen Leib, und den Träger des Selbstbewußtseins, das vierte Glied der menschlichen Wesenheit, das Ich.
De drager van lust en leed, van instincten en hartstochten, van opkomende en wegebbende gevoelens noemen we het astrale lijf en de drager van het zelfbewustzijn, het vierde wezensdeel, het Ik.
Wir haben also eine viergliedrige Wesenheit: einen physischen Leib, einen Ätherleib, einen Astralleib und einen Ich-Leib.
We hebben dus een vierledig wezen: een fysiek lijf, een etherlijf, een astraallijf en een Ik-lijf
GA 56/298
Niet vertaald
.
Antroposofie: een inspiratie: over het Ik
Algemene menskunde: voordracht 1 – over het Ik
Algemene menskunde: voordracht 1 – alle artikelen
Algemene menskunde: alle artikelen
Rudolf Steiner: alle artikelen op deze blog
Menskunde en pedagogie: alle artikelen
.
2873
.
.
VRIJESCHOOL 