.
René Lecluse, huidarts, Weledaberichten nr. 177 zomer 1998
.
Polaire processen in de huid (deel 2)
.
Onlangs [art. van 1998] was onze maan in het nieuws: een ruimtetoestel zou op haar beide polen een geringe hoeveelheid ijs hebben ontdekt. Dit ijs moest volgens de deskundigen afkomstig zijn van kometen en meteorieten die in de loop der tijden op de maan zijn ingeslagen. Ondanks deze mogelijke aanwezigheid van ijs blijft de maan maar een dorre en stoffige planeet, die, opvallend genoeg, wel de waterhoogten op aarde beïnvloedt.
Het grootste verschil tussen maan en aarde is in feite gelegen in de atmosfeer: bij de maan ontbreekt deze atmosfeer en bij de aarde bevat zij naast onder andere zuurstof, stikstof, argon en koolzuur ook water. Als zodanig kunnen de rivieren, wereldzeeën en het poolijs (een zoetwaterreservoir!) tot de atmosfeer van de aarde worden gerekend, terwijl de aardkorst zelf mineraal van aard is.
De lederhuid
Er is een frappante overeenkomst te vinden tussen de waterrijke atmosfeer van de aarde en de lederhuid van onze menselijke huid. Direct onder de dunne opperhuid gelegen, bestaat de lederhuid uit een slijmachtige grondsubstantie. Deze slijmachtige grondsubstantie is in staat veel water te binden en zorgt daardoor voor een vitale spanningstoestand en een plastische vorm. Slijmstoffen zijn overigens altijd te vinden op plaatsen waar een levend organisme zich wil beschermen tegen uitdroging en verharding.
Als bij het ouder worden van de huid het waterbindend vermogen van de slijmachtige grondsubstantie structureel afneemt, wordt de huid slapper en worden de plooien dieper.
Daarnaast beval de lederhuid een groot aantal zweelklieren die in plaats van water te binden precies het tegenovergestelde doen, namelijk water in stroming brengen en laten verdampen! Onder extreme omstandigheden kan de zweetproductie zelfs zo’n twaalf liter per uur bedragen.
Zonder de waterhuishouding van de lederhuid zou ons lichaam zijn waterige atmosfeer moeten missen en zouden wij er net zo uitgedroogd en rimpelig uitzien als ‘maan- en marsmannetjes’ uit diverse sciencefictionfilms.
Vormgeven en oplosssen
Zoals de opperhuid bij zijn bouw de polariteit tussen leven en dood laat zien, zo laat de lederhuid de polariteit tussen plastische vormgeving en oplossend vermogen in het waterelement zien. Evenals bij de opperhuid het geval was, is ook bij de lederhuid het bemiddelende proces tussen deze tegengestelde krachten niet uiterlijk waarneembaar (maar daarover een volgende keer meer).
In het derde deel van ‘Polaire processen in de huid’ zal blijken dat ook het onderhuidse weefsel een interessante polariteit laat zien in zijn anatomische bouw en functie.
Zintuigen: alle artikelen zie voor de huid onder tastzin
Opvoedingsvragen: alle artikelen
Ontwikkelingsfasen: alle artikelen
Vrijeschool in beeld: alle beelden
.
2743
.
,
.
VRIJESCHOOL 